De wens van Hetty is uitgekomen, er is een mooi kerstkindje geboren in onze praktijk! Hetty had dienst en schreef daarover in de laatste column in Het Stadshagen Nieuws:
Bij ons wordt er alle dagen van het jaar gewerkt, er heeft altijd een verloskundige dienst. Zo ook met de feestdagen. We hebben gelukkig genoeg collega´s om deze dagen fijn mee te vieren en de diensten te verdelen. Omdat ik met oud en nieuw graag vrij ben i.v.m. mijn verjaardag werk ik meestal met de kerst. Ieder jaar versier ik de praktijken en hang ik als herinnering aan mijn jaren als verloskundige of midwife in Londen de mistletoe op. Je weet maar nooit.
Ik vind het prima om met de kerst te werken. Mijn kinderen en familieleden doen dit ook maar we vinden ook altijd wel een moment om samen te zijn. Dat vind ik nl. het fijnste van de feestdagen. Het is een gezellige tijd. Overal lichtjes en een bijzondere sfeer van verwachting. Natuurlijk extra nu er een kindje op komst is. Het is ook spannend om met de feestdagen uitgeteld te zijn. Welke dag zal het worden. Is alle service er ook met de feestdagen. Maak je geen zorgen. De hele keten slooft zich extra voor je uit.
Ik werk vaak in de 1e kerstnacht. Ik zoek dan ook altijd even uit welke collega’s bij de andere praktijken dienst hebben. Kunnen we elkaar helpen en wie zal het eerste kindje in deze nacht aanpakken zoals wij dat noemen. Ik denk steevast vol ontroering aan Maria in de stal. Hoe zal het voor haar geweest zijn? Had ze vertrouwen? Wist ze wat ze moest doen? Lekker warm en knus binnen maar eens moest ik ook met de kerst door een sneeuwstorm naar een bevalling. Het ging allemaal heel vlot en ik kon het kindje al snel op de borst van haar moeder leggen. De moeder keek mij heel trots aan en plukte de sneeuwvlokken uit mijn haar. Een andere kerstnacht ging ik naar een bekende verpleegkundige van de verloskamers die haar 2e kindje thuis ging baren. Ze vonden het heel fijn dat ik er was maar kon het eigenlijk wel zelf. Heb ik gewoon lekker zitten kijken en genieten van hoe mooi en liefdevol ze beviel. Helaas heb ik natuurlijk ook met de kerst verdrietige herinneringen zoals een kindje dat net voor de bevalling was overleden. Zijn moeder vond het zo zielig voor hem. Je emoties lijken nog intenser met de kerst.
Ooit vroeg een bijna vader of ik bij het kraambedbezoek bij hen zou komen eten als ze nog voor de kerst zouden bevallen. Ik heb iets gemompeld maar deed dat eigenlijk nooit. Ik kan werken en uitgebreid eten niet zo goed combineren en was ook wel wat verlegen. De bevalling was geweest. Ik dacht ik neem geen risico en ga vooral niet eind van de middag langs maar mooi om kwart over twaalf. Toen bleek dat ze tussen de middag de kerstmaaltijd hadden kon ik natuurlijk geen kant meer op. Ik zie de vader nog naar de schuur lopen om frietjes te bakken en dat ossenhaasje vergeet ik ook nooit meer. Het was natuurlijk heerlijk en heel gezellig. En laat nou het andere dochtertje uit dit gezin zich pas bij ons melden voor haar eerste kindje. Zij kende dit verhaal ook nog. We hebben er weer om gelachen.
Een beetje anders is het als ik met de kerst bijvoorbeeld bij een islamitische zwangere ben. Geen feestdagenstress om de bevalling af te remmen. Er is geen herkenning in de kerstsfeer dus ik pas mijn tekst aan maar mijn verse Turkse moeder nam destijds met veel plezier een flinke hap van de kerststol die toen op de verloskamers werd geserveerd. Ze had het verdiend.
Ook dit jaar doe ik weer dienst in de kerstnacht, wat zal het ons brengen? Kindje in de kerstnacht? Kom maar!
Hetty
